Eten, we doen het allemaal en hebben het vooral gewoon nodig. Maar bij ons in huis is het nogal doorgeslagen geloof ik en IK word er echt gek van!
H A N G R Y
De grootste man in huis (lees; Marcello), wordt op zijn zachtst gezegd chagrijnig als hij niet op tijd eet, oftewel hangry (als dit niet al bestond had hij het wel uitgevonden). Wanneer we dan eens met z'n twee pizza op de bank en dus eigenlijk voor de tv eten, kan hij alleen beginnen met eten zodra de reclame voorbij is en er wat leuks op tv is (zucht).
3,4 OF LIEVER EEN 5 GANGEN ONTBIJT
Mijn twee kleine draken eten het liefst de hele dag en vragen ook echt de HE-LE dag om eten. Zij eten er rustig een hele maand voorraad per week doorheen. Zodra de draken ontwaken vragen zij om eten. Als hun eerste "gang" verorberd is, verwachten ze gang nummer 2. Na +/- 30 minuten hoor ik al weer gemekker vanaf de bank, “ik heb zo een honger mam!” Jeetje Jenoah even wachten nu hoor, je hebt net je ontbijt achter je kiezen. “Ja maar ik heb echt nog steeds zo een honger!” Omdat Jenoah dus over eten begint, hoor ik Jesiah inmiddels ook weer “ETEN!!!” roepen (lees; schreeuwen). Nou jongens even geduld, straks zijn jullie weer aan de beurt. Na wat gemekker is het weer even rustig op het gebied van eten.
"GRR… IK MAG OOK NOOIT IETS"
Dan staat Jenoah met een lang gezicht naast me en weet ik al hoe laat het is. “Hey mam” Hoi, zeg ik terug, “Weet je wat ik nog niet gehad heb?” Nou, zeg het eens. “Een banaan". Dat klopt zeg ik. “Weet je wat ik nog meer niet gehad heb?” Ja Jenoah dat weet ik allemaal wel. Maar het is nu net half 9 dus je moet echt nog even wachten. “Grrr… ik mag ook nooit iets” zegt ie nogal geïrriteerd. Als ik dan heb gezegd dat hij later weer aan de beurt is, herinnert hij mij daar om de 10 minuten aan. “Je had gezegd dat ik nu aan de beurt ben hoor mam” Dit gaat de rest van de dag zo door. (zucht, ja ik zucht veel op dit soort dagen)
KAST OP SLOT
Ook Jesiah kan er wat van. Die is net even een tandje brutaler dan Jenoah (ik hou mijn hart vast met deze). Sinds hij onze kast met voedsel heeft ontdekt, verdwijnen zijn grijpgrage handjes hier regelmatig in. Jenoah vraagt altijd netjes “mag ik een cracker?” Jesiah ziet dit moment als zijn “All you can eat ticket”. Als ik dan even niet oplet loopt Jesiah zo met crackers en ander voedsel wat voor het grijpen ligt door het huis. Helaas voor hem, houdt Jenoah dit nauwlettend in de gaten en schreeuwt dan “OHHHH JESIAH DAT MAG NIET! Mam, Jesiah heeft nog een cracker gepakt, dat mag toch niet!?” Voor ik kan zeggen dat Jesiah het terug moet leggen is hij al getransformeerd tot hamster en heeft zijn cracker “veilig” in zijn wangen gestopt. De kast gaat nu dus gewoon op slot.
AVONDETEN
Dan is het moment daar, het avondeten. Op de een of andere manier is dit dan weer net niet het voedsel wat ze willen hebben. Behalve als er pizza, pasta, patatjes of pita broodjes op tafel staan, eigenlijk dus alles met de letter P. Jesiah was nooit zo moeilijk, die at alles. Maar tegenwoordig spiegelt hij Jenoah. Die is namelijk niet zo dol op alles wat met avondeten (lees; groente) te maken heeft en daardoor Jesiah ook steeds minder. Wij maken verder geen drama van het avondeten, want geloof me, ze komen niks tekort. Uiteindelijk eten ze toch wel. Ik denk dat ik toch iets van een planning ofzo wil maken. Een soort dagindeling net als op het kinderdagverblijf, wat en wanneer we gaan eten. Ik hoop dat dit dan een beetje helpt.
“Mam, ik heb echt nog steeds zo een honger, ben ik nu aan de beurt?”